Nimfy dziobią - to wie prawie każdy właściciel tej papugi. Większość zadaje sobie jednak pytanie - dlaczego?

Najpierw należy sobie uświadomić jedną rzecz - nimfy (podobnie jak inne papugi) w naturze nie używają dzioba do dziobania członków swego stada. W przypadku zagrożenia nimfa ma do wyboru ucieczkę albo walkę, w naturze wybiera ucieczkę, na walkę decyduje się w ostateczności. W mieszkaniu nie zawsze ma możliwość swobodnej ucieczki. Najbardziej dziobią papugi z podciętymi lotkami - nie mogą one uciec i, czując się zagrożone, uciekają się do agresji. W naturze dzioba używają w zasadzie tylko do obrony przeciw drapieżnikom, do jedzenia i czyszczenia piór. Dziób służy im też jako ręka - do sprawdzania np. stabilności gałęzi na którą wchodzą, jest także pomocny przy wspinaniu się. W stadzie nimfy wyrażają emocje dźwiękami, postawą, ułożeniem skrzydeł. Wyjątkowo w naturze jedna nimfa zdecyduje się na agresywne użycie dzioba w stosunku do drugiej, ale i wtedy kończy się na wyrwaniu jednego, czy dwóch piórek.

Trzeba sobie uzmysłowić, że nie zawsze jak nimfa wyciąga w naszą stronę dziób robi to w celu dziobnięcia. Kiedy wyciągamy w jej stronę rękę i chcemy żeby na nią weszła nimfa najpierw chwyci palec dziobem. Dlaczego? Zrobi to po to aby sprawdzić stabilność "gałęzi" - w tym przypadku nasza ręka jest właśnie gałęzią dla naszej nimfy. Największy błąd jaki możemy popełnić to cofnięcie ręki. Po pierwsze papuga wtedy dziobnie mocniej - "gałąź" się rusza, trzeba ją mocniej przytrzymać żeby zapewnić stabilność. Po drugie wprowadzamy zdezorientowanie - podstawiamy rękę, papuga chce na nią wejść i nagle ręka się odsuwa - papuga nie wie co się dzieje, dlaczego tak się dzieje. Nie rozumie takiego zachowania. Ponadto może się po jakimś czasie nauczyć, że to świetna zabawa, zabawa w kontrolowanie nas. Ona dziobie i my cofamy rękę - czyli jak chce abyśmy cofnęli rękę to dziobnie.

Drugim przypadkiem kiedy nimfa dziobie nie w celu dziobnięcia jest proszenie o głaskanie. Papuga podchodzi do nas i lekko szturcha dziobem w rękę, może też lekko chwycić dziobem palec. Oznacza to prośbę o pogłaskanie. Jeśli w trakcie głaskania papuga chwyci nas dziobem może to oznaczać, że uraziliśmy ją w rosnące pióro, co ją zabolało.

Kiedy papuga dziobie? Generalnie zawsze wtedy kiedy się boi. Agresja jest wynikiem lęku. Na pewno dziobnie kiedy nie ma gdzie uciec. Jeśli wlezie w jakąś "dziuplę" (np. na półkę w szafie) a my chcemy ją stamtąd wyjąć. Jednak zawsze przed dziobnięciem papuga nas ostrzeże, musimy tylko prawidłowo odczytać język jej ciała. Sygnałem ostrzegawczym jest syczenie (chyczenie), kiwanie się na boki. Papuga wygląda wtedy jakby była ze dwa razy szersza. Przyjmuje taka postawę w sytuacji kiedy nie ma jak uciec. Jeśli nimfa się czegoś przestraszy, a ma możliwość ucieczki, przyjmuje postawę wyprostowaną, jest chuda, wszystkie piórka są gładko ułożone, czubek jest podniesiony. W tym momencie jest gotowa do natychmiastowej ucieczki. W obu tych przypadkach zbliżenie ręki do papugi może skończyć się bardzo dotkliwym dziobnięciem, często aż do krwi. W takich sytuacjach papugę należy zostawić w spokoju i nie zbliżać do niej ręki.

Z nimfami jest podobnie jak z np. z psami: znacznie bardziej prawdopodobne jest, że papuga dziobie jeśli boimy się i spodziewamy tego. Jeśli zdecydowanie i bez leku podsuniemy rękę prawdopodobnie nie dziobnie. Papuga bazuje na tym co widzi i słyszy, wyczuwa nasze nastawienie do niej. W związku z tym najlepiej będzie jak będziemy do niej mówić spokojnym i miłym głosem "grzeczny ptaszek".

Jeśli papuga siedzi na ręce czy ramieniu i sięga dziobem aby dziobnąć w szyje, to można lekko potrząsnąć ramieniem, tak aby papuga straciła równowagę (nie spadła!!). Jeśli to zdarzy się za każdym razem, to po jakimś czasie nimfa zrozumie, że tego nie powinna robić.

Również dotkliwie może podziobać chora papuga. Nie musi ona wcale wiedzieć, że chcemy jej pomóc, a jest chora więc cierpi, boli ją, źle się czuje - w takich sytuacjach jest bardziej skora do użycia dzioba, szczególnie, że jest bardzo prawdopodobne, że pomagając sprawimy jej dodatkowy ból.

Jak zaczynają działać hormony związane z lęgami (u nimf może to być o każdej porze roku) nimfy stają się bardziej agresywne. Znajdują sobie wtedy "gniazda", którymi mogą być wszelkie ciemne, zasłonięte miejsca - w obronie tych miejsc papuga będzie dziobać. Samotne samce mogą sobie wybrać jakiś przedmiot i traktować go jako partnerkę (będą go karmić, kopulować z nim), w obronie takiego przedmiotu tez będą dziobać. Jeśli papuga jest w takim właśnie okresie należy zostawić ją w spokoju. Taka "burza hormonalna" nie trwa najczęściej długo.

Niektórzy radzą żeby jak papuga dziobie zanieść ją do klatki (za karę). Jest to postępowanie zupełnie bezsensowne: zanim zaniesiemy papugę do klatki zapomni ona co zrobiła i nie będzie w stanie połączyć dziobnięcia z zamknięciem w klatce. Żeby papuga połączyła dwie czynności ze sobą muszą one nastąpić natychmiast po sobie (tak jak proponowane potrząśnięcie w momencie dotknięcia dziobem). Podobnie nie radzę stosowania rad żeby papugę spryskiwać wodą czy dać jej "prztyczka" w dziób.

Co robić aby nie zostać dziobniętym? Jeśli papuga wysyła Ci sygnał "jak się zbliżysz to dziobnę" należy po prostu nie podchodzić. Jeśli mimo ostrzeżenia zbliżysz się do papugi, za krwawiący palec możesz winić tylko i wyłącznie siebie. Papuga przecież wyraźnie Ci mówiła żebyś się nie zbliżał. W innych przypadkach specjaliści radzą dwie rzeczy: jak papuga chwyci palec dziobem za mocno należy popatrzeć na nią "bardzo złym wzrokiem" z prawdziwą wzgardą. Papugi są bardzo wrażliwe na spojrzenie, na to jakim wzrokiem na nie patrzymy. Równocześnie należy powiedzieć stanowczo "nie". Papuga zrozumie, że robi coś złego, że Ty jesteś niezadowolony.

Artykuł przeniesiony z serwisu Cockatiel czyli Nimfa. Pochodzi z roku 2002. Pierwotnie serwis ten był o nimfach, dlatego w tekście używane jest często słowo "nimfa", tekst jednak jest aktualny także dla innych gatunków papug.