A więc chcesz kupić nieusamodzielnione pisklę. Cóż, dopóki nie nauczysz się karmienia ręcznego nie sprzedamy Ci takiego pisklęcia. Porozmawiajmy o tym, dlaczego.

Dlaczego ludzie chcą kupować nieusamodzielnione pisklęta do samodzielnego karmienia?

Mogą być tego następujące przyczyny:

• powiedziano im, że pisklę, które samodzielnie się wykarmi będzie bardziej przywiązane do opiekuna;
• stwierdzili, że takie pisklęta są zazwyczaj tańsze;
• pragną doświadczyć opieki nad dzieckiem i obserwować jego wzrost.

Powód pierwszy nie jest prawdą. Mam trzy papugi; wszystkie są bardzo do mnie przywiązane. Karmiłem tylko jedną z nich - żako imieniem Bogie. Dwie pozostałe, Fossi (afrykanka senegalska) oraz Irene Pluckerbird, drugie żako, były kupione jako dojrzałe ptaki. Nie były odpowiednie do rozmnażania i szybko stały się bardzo przywiązanymi zwierzakami. Poza tym sprzedaliśmy wiele w pełni usamodzielnionych piskląt i nigdy nie mieliśmy żadnych skarg na brak więzi między nimi a nowymi właścicielami.

Powód drugi jest prawdziwy. Hodowcy zwykle sprzedają pisklęta po obniżonej cenie, a kilkaset dolarów może rzeczywiście stanowić różnicę w krótszym okresie czasu. Jednakże należy pamiętać, że właściwie zadbana papuga będzie z właścicielem znacznie dłużej niż większość zwierząt. Jeśli rozłożysz koszt różnicy zakupu powiedzmy wykarmionego i niewykarmionego pisklęcia żako na 30 lub 40 lat, zaoszczędzisz mniej niż 10 $ rocznie. A oszczędności będą jeszcze mniej znaczące, jeżeli doliczymy koszty karmienia zwiększone o ewentualne wydatki na weterynarza i możliwość śmierci pisklęcia.

Według nas powód trzeci jest jedynym istotnym powodem kupienia pisklęcia do samodzielnego karmienia. Jednakże wydaje nam się, że ryzyko grożące ptakowi znacznie przeważa ewentualne korzyści dla właścicieli.

Dlaczego hodowcy chcą sprzedawać nieusamodzielnione pisklęta do samodzielnego karmienia?

A więc dlaczego hodowcy chcą sprzedać niewykarmione pisklęta? Chociaż niektórzy z nich wierzą, że to sprzyja nawiązywaniu więzi, wielu ma także inne powody, nie tak merytoryczne.

• Pierwszym z nich jest chęć zmniejszenia sobie ilości pracy. Sprzedaż 6-tygodniowego pisklęcia, które należy karmić trzy razy dziennie, może oszczędzić hodowcy od 4 do 8 tygodni karmienia ręcznego.
• Po drugie zmniejszenie ryzyka. Pisklęta mogą przysparzać problemy, czy nawet umierać w wyniku błędów w ręcznym wykarmianiu. A ponieważ ich system immunologiczny nie jest dobrze rozwinięty, są bardziej podatne na choroby niż starsze ptaki. Im szybciej sprzeda się pisklę, tym większe prawdopodobieństwo, że problemy te spadną na nowego właściciela zamiast na hodowcę.
• Obniżenie kosztów. Wierzcie lub nie, ale trzymanie i ręczne karmienie pisklęcia jest naprawdę kosztowne. A jeśli ptak zachoruje, weterynarz również kosztuje.
• Poprawa płynności finansowej. Wielu hodowców woli mieć już swoje pieniądze w banku, nawet jeśli jest ich trochę mniej, niż czekać aż pisklę zostanie wykarmione aby otrzymać pełną cenę.

Dlaczego nie powinno się kupować nieusamodzielnionych piskląt do samodzielnego karmienia?

Po pierwsze nie chcemy cię okłamywać. Ręczne karmienie pisklęcia może być wspaniałym doświadczeniem. Gdybyśmy nie uważali za wspaniałe karmienia, opieki i obserwowania wzrostu naszych piskląt, nie hodowalibyśmy papug. Jednakże karmienie ręczne może być doświadczeniem łamiącym serce. I jest to bardziej prawdopodobne w przypadku początkujących niż doświadczonych hodowców.

Oto kilka powodów, dla których nie powinniście kupować niewykarmionych piskląt.

• Zachłyśniecie. Kiedy jedzenie dostanie się do płuc pisklęcia papużka zachłyśnie się. Nawet relatywnie łagodne zachłyśnięcie może spowodować zachłystowe zapalenie płuc jeśli nie zostanie natychmiast wyleczone. Kilka takich przypadków może spowodować śmierć nawet pomimo niezwłocznego leczenia. Nawet doświadczeni hodowcy czasami spotykają się z takim problemem, ale oni wiedzą jak pisklę zachowuje się, kiedy się zachłyśnie i są w stanie na czas rozpoznać i leczyć zapalenie płuc zanim stanie się poważnym problemem.
• Oparzenia wola. Oparzenia zdarzają się wtedy, gdy pokarm jest za gorący. Poważne poparzenie może spowodować śmierć. Już kilka stopni różnicy to może zadecydować o zdrowym a poparzonym wolem.
• Zwiększone ryzyko zachorowania. Kiedy pisklę się rozwija, rozwija się także jego system immunologiczny. Im młodsza papużka, tym bardziej wrażliwa. Niektóre infekcje bakteryjne lub grzybicze są częste w okresie wzrostu, a niektóre wirusy, które u młodych kończą się fatalnie są naturalnie odrzucane przez dojrzalsze ptaki.
• Choroby nierozpoznane. Doświadczony hodowca jest w stanie prędzej odkryć, że pisklę ma problemy zdrowotne we wczesnym ich stadium. Kiedy staje się oczywiste ze papużka jest chora, możemy być pewni, że jest chora poważnie. Jedna noc zwłoki z rozpoczęciem leczenia może być już fatalna w skutkach. Jeśli postanowiłeś zignorować nasze rady.

Mamy nadzieje, że przekonaliśmy cię abyś nie kupował niewykarmionego pisklęcia. Jeśli jednak postanowiłeś zignorować nasze rady, prosimy:

• Kup papugę od znajomego hodowcy, który zechce nauczyć cię ręcznego dokarmiania. Upewnij się, że hodowca ten wesprze cię, jeśli będziesz miał problemy po zabraniu papugi do domu.
• Kup pisklę, które należy karmić dwa razy dziennie, u młodszych jest największe prawdopodobieństwo pojawienia się kłopotów.
• Znajdź dobrego ptasiego weterynarza zanim weźmiesz pisklę do domu. I pamiętaj, że wspaniały weterynarz dla psów i kotów, nie musi wcale być wymarzonym weterynarzem dla ptaków.
• Kup odpowiednie wyposażenie, zwłaszcza wagę. Często pierwszym sygnałem, że z pisklęciem dzieje się cos niedobrego jest utrata wagi lub niezgodny przyrost wagi, kiedy papużka jest karmiona trzy lub więcej razy, a także nadmierna utrata wagi pisklęcia przestawionego na tradycyjne karmienie.

Ponieważ pojawiły się w sprzedaży pisklęta nimf i innych papug do ręcznego, samodzielnego karmienia postanowiliśmy przedstawić ten artykuł. Został on napisany przez doświadczonego hodowcę papug, właściciela znanej hodowli. Mamy nadzieję, że pomoże on Wam podjąć decyzję czy jest sens kupowania nieusamodzielnionych papużek. Na zachodzie przeważa pogląd, że usamodzielnienie papugi należy do hodowcy i, że niedopuszczalne jest sprzedawanie piskląt, które nie są już całkowicie samodzielne.

Artykuł przeniesiony z serwisu Cockatiel czyli Nimfa. Pochodzi z 2003 roku.