Do poparzeń może dojść na skutek zetknięcia się papugi z czymś gorącym, chemikaliami oraz w przypadku porażenia prądem. Najczęściej spotykanym poparzeniem w warunkach domowych jest poparzenie gorącą cieczą (np. zupą) lub gorącym przedmiotem (np. żarówką). Czasem w domach stosowane są środki czyszczące zawierające kwasy i ługi.

Papugi powinny być trzymane z dala od wszelkich gorących rzeczy (np. potraw, garnków, świeczek) oraz wszelkich środków czyszczących. Większość poparzeń ma miejsce w kuchni, tak więc trzymajmy nasze papugi z dala od tego pomieszczenia!

Poparzenie gorącym

Pewną ochronę przed poparzeniem stanowią pióra, tak więc najbardziej narażone są odsłonięte części ciała, głownie nogi, okolice oczu (oraz same oczy) i dzioba. Oczywiście pióra stanowią tylko chwilową osłonę, w pierwszym momencie zetknięcia się papugi z gorącą cieczą. Jeśli papuga wpadnie do garnka z gorącą cieczą to po chwili pióra przemokną i dojdzie do poparzenia skóry. W razie poparzenia należy natychmiast ochłodzić poparzone miejsce zimną wodą, trzeba jednak przy tym uważać żeby nie wyziębić całego organizmu ptaka. Poważniejsze poparzenia mogą prowadzić do martwicy tkanek, dzieje się tak zwłaszcza na nogach i w dolnych partiach brzucha. Takie poparzenia zawsze powinien zobaczyć lekarz. Samemu można zastosować zasypkę Alantan. Niektórzy polecają maści zawierające witaminy A i E, trzeba jednak pamiętać, że maść znacznie pogarsza stan upierzenia. W niektórych przypadkach żeby zabezpieczyć poparzone miejsca przed zanieczyszczeniem odchodami oraz rozdziobywaniem chorego miejsca, należy miejsce poparzenia zabezpieczyć bandażem. Nie należy stosować żadnych "cudownych" rad jakie gdzieniegdzie można spotkać, np. aby posmarować poparzone miejsce masłem lub innym tłuszczem. W przypadku wpadnięcia papugi do gorącego oleju  należy spłukać papugę zimną wodą. Następnie należy usunąć olej z piór, a ze skórą postępować tak jak opisano wyżej. O usuwaniu oleju z piór napiszemy w osobnym artykule, tutaj piszemy bowiem o samym poparzeniu.

Pamiętajmy też, że w przypadku poparzeń gorącymi cieczami najczęściej dochodzi także do poparzeń układu oddechowego poprzez wdychanie gorącej pary. Poparzenie układu oddechowego jest już jednak bardzo poważną sprawą.

Poparzenia chemikaliami

Do poparzeń chemicznych dochodzi na skutek zetknięcia się z kwasami lub zasadowymi substancjami żrącymi. Wszelkie żrące substancje muszą być całkowicie usunięte lub zneutralizowane. Kwas można usunąć bardzo dokładnie spłukując go ze skóry. Następnie powinno się zaaplikować roztwór wodorowęglanu sodowego (proszek do pieczenia). W tym celu należy wymieszać proszek do pieczenia pół na pół z wodą. W przypadku poparzeń smołą, potażem (techniczny węglan potasowy) oraz większością innych żrących substancji (ługów) do neutralizacji może posłużyć rozcieńczony biały ocet winny. Kwas karbolowy (fenol), pochodne smoły i niektóre inne substancje żrące mogą zostać zmyte wodą (w dużej ilości), solanką, roztworem wodorowęglanu lub magnezji.

Poparzenia chemiczne powinny zawsze skłonić do wizyty u lekarza (oczywiście po usunięciu żrącej substancji z ciała ptaka). Znacznie poważniejsze są poparzenia wewnętrzne (po połknięciu takiej substancji). Tutaj rokowania nie są najczęściej pomyślne.

Prąd elektryczny

Poparzenia prądem są bardzo rzadkie, najczęściej dochodzi bowiem do natychmiastowej śmierci ptaka w wyniku porażenia prądem.

---

Po poparzeniu papuga powinna być trzymana raczej w środowisku wilgotnym i w temperaturze 21-24 stopnie, niż suchym i gorącym. W przypadku poparzeń łapek należy zmienić żerdzie na wygodniejsze (bardziej płaskie), a jeśli papuga nie jest w stanie na nich siedzieć wyścielić dno miękkimi ręcznikami. W każdym przypadku należy wyrzucić z klatki piasek (jeśli ktoś stosuje piasek na dno). Papudze należy zapewnić spokój. Dobrze jest też podać elektrolity, a przynajmniej wodę.

Potencjalnymi następstwami poparzeń mogą być zapalenie płuc oraz ogólne infekcje, które mogą wystąpić kilka dni po wypadku.

Literatura: E. W. Burr (red.) "Disease of Cage Birds", G. A. Gallerstein "The Complete Bird Owners Handbook", D. Duhr "Notfallhilfe fur Papageien und Sittiche".

Artykuł pochodzi z serwisu Cockatiel czyli Nimfa, ukazał się w 2005 roku.