MODROLOTKI

Co powinieneś wiedzieć, zanim zdecydujesz się na kupno lub przygarnięcie modrolotki

Justyna Żukowska

• systematyka
  (opisy gatunków)
   
• życie na wolności
   
• hodowla i mutacje
   
• modrolotki w domu
   
• zdrowie
  
  
• zanim kupisz modrolotkę

Modrolotki to jedne z najbardziej ruchliwych i energicznych papug  

Modrolotki praktycznie cały dzień są aktywne i konieczna jest dla nich przestrzeń do tej aktywności. Jeśli jesteśmy zmuszeni zamykać modrolotki w klatce, klatka dla nich musi być jak największa, tak żeby papuga mogła i pobiegać po dnie, i przelecieć choć kawałek między żerdkami, i pobiegać po prętach (modrolotki, w przeciwieństwie do innych papug, nie wspinają się, lecz biegają po prętach z dużą prędkością bez używania dzioba). Najlepsza jest dla nich woliera pokojowa. Jednak bezwzględnie większość dnia modrolotki muszą spędzać na wolnych lotach po mieszkaniu, trzeba im zapewnić jak największą przestrzeń (nawet mały pokój może być dla nich za mały). Poza klatką koniecznie powinny spędzać ranek, kiedy muszą się wyszaleć po nocy, ale zamykane w ciągu dnia na dłuższy czas też bardzo się męczą.

Modrolotki, choć najbardziej aktywne rano, w przeciwieństwie do wielu innych gatunków nie mają dwóch wyraźnie wyodrębnionych pór aktywności - porannej i wieczornej. Są aktywne także w ciągu dnia.

Modrolotki potrzebują cały czas mieć jakieś zajęcie

Wiąże się to z ich nadzwyczajną aktywnością. Potrzebują cały czas zajęcia dla dzioba i łapek. Ich zainteresowanie jednym przedmiotem trwa nie więcej niż kilka sekund – po czym porzucają go i szukają nowego zajęcia.

Jeśli nie chcemy, żeby przedmiotem zainteresowania modrolotek były rzeczy dla nas cenne lub dla nich niebezpieczne, musimy usunąć z pomieszczenia, w którym będą latały modrolotki, wszelkie przedmioty, co do których nie chcielibyśmy, żeby się nimi zainteresowały. NIE ŁUDŹMY SIĘ, ŻE DA SIĘ DOPILNOWAĆ MODROLOTKI. Po odwiedzinach modrolotek w moim pokoju, kiedy wydawało mi się, że cały czas je obserwowałam, znajdowałam podgryziony kwiatek (z reguły nie zostawiałam kwiatków w obecności modrolotek, sporadycznie zostawiłam te nietrujące - miały pecha, że były nietrujące), dziuplę w regale elegancko wyściełaną rozdrobnionymi obwolutami z książek bądź samymi książkami (rozdrobnionymi), wygryzione pokaźne dziury we wszelkich kartonach (nawet dokładnie przykrytych) itd.

Zatem musimy zapewnić modrolotkom odpowiednie zabawki. Najlepsze są te najprostsze - szyszka, kawałek papieru (szarego, bez nadruków), naturalny sznurek (koniecznie z supełkiem, ale bez pętelki, prawie na pewno modrolotka wsadzi łepek w pętelkę, modrolotki generalnie wsadzają wszędzie łepki), gałązka. Trzeba porozwieszać je i porozkładać po całym pokoju, w miejscach, które prawdopodobnie odwiedzi modrolotka - niech nie zabraknie jej ani na chwilę zajęcia.

Wśród zabawek warto umieścić kawałki warzyw. Modrolotka, interesując się wszystkim, co znajdzie się na jej drodze, zainteresuje się też warzywkiem, co pójdzie jej na zdrowie.

ABSOLUTNIE NIEDOPUSZCZALNE jest zostawienie modrolotek zamkniętych w klatce bez zabawek. Modrolotki pozbawione zajęcia będą się bardzo męczyć, a jeśli będziemy tak postępować dłużej, skończy się to poważnymi problemami psychicznymi papugi.

Modrolotki są wyjątkowo ciekawskie i odważne

Większość papug jest konserwatywna, nowe rzeczy traktuje ostrożnie, z dystansem. Wynika to z instynktu koniecznego do przetrwania w naturze. Nie wiem, jak zachowują się modrolotki w naturze, ale ich instynktu samozachowawczego w domu nie udało mi się zaobserwować. Cokolwiek nowego pojawia się w zasięgu wzroku modrolotki, natychmiast musi zostać dokładnie zbadane, ugryzione (jak się uda), rozgrzebane (jak się uda), przeniesione w inne miejsce (jak się uda) itd. Wszelkie dziury, zakamarki, ciemne zaułki, których istnienia w mieszkaniu byśmy nie podejrzewali - to miejsca szczególnie atrakcyjne dla modrolotki.

Oznacza to poważne niebezpieczeństwa dla modrolotek w domu. Otwarty sedes, niezabezpieczony odpływ w zlewie, kosz na śmieci, który właśnie wynosimy, kieszeń w płaszczu gościa, który wychodzi z naszego mieszkania, but, który właśnie zakładamy, to ledwo widoczne wybrzuszenie pod poduszką, na której właśnie mamy zamiar się położyć - tu można wymieniać w nieskończoność. Z tego też powodu, niestety, modrolotki stosunkowo często ulegają wypadkom w domach lub są niechcący wynoszone w ubraniu lub ze śmieciami.

Modrolotki wymagają specyficznych warunków

Niestety, nie wiadomo dokładnie, jakich warunków potrzebują modrolotki. Wiadomo, że z modrolotkami w niewoli bardzo często są problemy. Biorąc pod uwagę ich środowisko naturalne i zalecenia hodowców na całym świecie, należy przypuszczać, że wymagają środowiska chłodnego i wilgotnego. Jako optymalną temperaturę dla nich podaje się 17 stopni. Jest to temperatura o wiele niższa niż większość z nas ma w mieszkaniach.

Modrolotki uwielbiają się kąpać

Właściwie dla ich dobrego samopoczucia (i być może zdrowia - kto wie, dlaczego aż tak kochają kąpiele) powinny mieć cały czas dostęp do miski z wodą. Potrafią się kąpać kilka razy dziennie. Modrolotki kąpią się w dość specyficzny sposób - ptak włazi do miski, siada sobie w niej wygodnie i uderza skrzydłami w wodę, robiąc sobie w ten sposób prysznic. Nietrudno sobie wyobrazić, że papuga w ten sposób robi prysznic nie tylko sobie, ale też całemu otoczeniu. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że promień rażenia takiej fontanny potrafi dochodzić do 2 metrów - w tym obrębie wszystko jest dokładnie zalane. Ptak wydaje się usatysfakcjonowany dopiero jak się skończy woda w misce. Wtedy czeka na dolewkę.

Modrolotki wymagają bardzo urozmaiconego pożywienia

Nie ma wiarygodnych badań, które by pokazywały zapotrzebowanie modrolotek na poszczególne składniki zawarte w określonych pokarmach. Ze studiów nad żywieniem modrolotek w naturze wynika jednak, że w porównaniu z innymi gatunkami papug ich pożywienie jest wyjątkowo urozmaicone, mają też niską specjalizację w tym zakresie (łatwo zmieniają pożywienie, poszczególne populacje dość istotnie się różnią pod tym względem). Z tego względu problem maksymalnego urozmaicenia pożywienia papugi, ważny dla właścicieli wszystkich papug, dla właścicieli modrolotek staje się wręcz palący.

Z drugiej strony modrolotki stosunkowo łatwo przekonują się do nowych pokarmów, położone na ich drodze warzywo dziobną choćby przez zwykłą ciekawość. Dobrze się sprawdza w przypadku modrolotek robienie zabawek z warzyw - ciekawska modrolotka pójdzie sprawdzić, co jest zatknięte na tej fajnej gałęzi, z której się minutę temu tak świetnie obgryzało korę. Co prawda nie zajmie to jej uwagi dłużej niż kilka sekund, ale im więcej takich fascynujących zabawek z warzyw, tym większe prawdopodobieństwo, ze modrolotka ostatecznie uzna dany produkt za jadalny.

Problematyczne pierzenie modrolotek

Wiele modrolotek ma problemy z upierzeniem, które nie chce się ładnie układać, ponadto modrolotka podczas pierzenia dostaje łysin na głowie i szyi. Nie wiadomo ostatecznie, skąd to się bierze. Wymieniane są niedożywienie (spowodowane zbyt ubogą dietą), nieodpowiednie warunki (za sucho i za ciepło), wady genetyczne. Jeżeli ostatnia hipoteza jest słuszna, łysiejących modrolotek nie należałoby dopuszczać do lęgów.

Modrolotki się stosunkowo łatwo oswajają, ale nie są typami „przytulanek”

Wiele osób uzna to za zaletę modrolotek, ale musimy pamiętać, że oswojenie papugi to transakcja wiązana: z jednej strony papuga obdarza nas zaufaniem, z drugiej -  zobowiązujemy się w ten sposób do zaspokojenia jej potrzeb, które sami stworzyliśmy. Oswojona samotna papuga potrzebuje obecności i stałej uwago człowieka, który ją oswoił. Zostawiona sama tęskni - szuka swojego partnera, woła go. W naturze partner opuszcza papugę tylko wtedy, gdy umiera... Nie możemy się oszukiwać, że modrolotka prześpi czas, w którym jesteśmy w pracy, bo modrolotki prawie nie sypiają w dzień. Ona cały ten czas będzie przeżywać rozstanie.

Jednak modrolotka, nawet bardzo oswojona, z reguły nie jest typem "przytulanki". Nie przepada za kontaktem fizycznym, nie będzie też właścicielowi siedzieć dłuższy czas na ramieniu - modrolotki nie mają zwyczaju siedzieć dłużej w jednym miejscu.

Samiczki modrolotek mają skłonność do chronicznego znoszenia jajj

Mowa tu zarówno o samotnych samiczkach znoszących niezapłodnione jaja, jak i o samiczce w parze, która wpada "w ciąg" składania jaj. Niekiedy jedynym wyjściem z sytuacji jest kuracja hormonalna, dość niebezpieczna dla papugi. Z powodu tendencji do chronicznego znoszenia jaj samiczki modrolotek często krótko żyją, gdyż ich organizm się nadmiernie eksploatuje.

Samce modrolotek mają skłonność do agresji w czasie lęgów

Taka agresja może być skierowana zarówno wobec ptaków, także własnego gatunku, jak i wobec człowieka. Podczas lęgów w jednym pomieszczeniu powinna się znajdować tylko jedna para modrolotek.

Odgłosy

I jeszcze jedno słowo o odgłosach wydawanych przez modrolotki. Otóż uchodzą one za jedne z najcichszych papug, są zatem polecane osobom, którym w innych papugach przeszkadza to, że są głośne. Należy się przygotować na to, że modrolotki jak chcą, potrafią być bardzo głośne. Samiec nawołujący samiczkę potrafi nawet godzinę bez chwili przerwy wydawać charakterystyczny jednostajny dźwięk, bynajmniej nie cichy. Moje modrolotki żyją pod jednym dachem z gadułami falistymi, może dlatego same są gadułami, ale niezależnie od powodu odzywają się często i bez większego trudu zagłuszają faliste (pobliskiej ulicy i przelatujących samolotach z niedalekiego lotniska nie wspominając, bo to potrafią też same faliste bez pomocy modrolotek).